Uit gesprekken met ouders en andere betrokkenen is gebleken dat er vaak nog te weinig kennis over en inzicht in de wisselwerking tussen begaafdheid en leerstoornissen als dyslexie en dyscalculie is.  Het is een interessant, maar ook moeilijk te duiden fenomeen.

We zien dat de begaafdheid wordt gemaskeerd door de leerstoornis; dat de leerstoornis wordt gemaskeerd door de begaafdheid, of dat beiden niet worden (h)erkend.

Dit kan nadelige gevolgen hebben voor het kind zoals onbegrip over het eigen zijn, onbegrip over de eigen mogelijkheden met faalangst tot gevolg, verveling en verlies van motivatie voor school.

Daarnaast schiet ook de benadering vanuit de omgeving (ouders en school) tekort en het kind krijgt vervolgens niet de benodigde begeleiding en uitdagingen die het nodig heeft om zijn of haar potentieel tot bloei te laten komen.

Voor haar eindopdracht bij Novilo heeft Margarethe Tolsma een stuk geschreven over dit onderwerp. Zij wil hiermee de kennis en het begrip van leerkrachten, intern begeleiders, zorgcoördinatoren en ouders vergroten en tevens praktische handvatten bieden om deze kinderen in het vizier te krijgen en alert te kunnen handelen.

Hiermee hoopt zij een bijdrage te kunnen leveren aan het verminderen van de worstelingen van begaafde kinderen/jongeren met een leerstoornis. Deze kinderen passen meestal niet in het klassieke plaatje van een kind met een leerstoornis, maar ook niet binnen dat van een standaard hoogbegaafd kind. Willen wij hen zien dan is het dus nodig dat wij buiten de vaste kaders denken en kijken om deze kinderen bijtijds in het vizier te krijgen.

Het onderzoek kun je hier lezen: In het vizier, signaleren van dyslexie, dyscalculie in combinatie met HB en vice versa