Titel: ‘Hoogbegaafdheid ont-wikkelt’.

Auteur: S. Dooren & L. Reijers

Uitgever: J. van Loon

ISBN: 9789463173353

Samenvatting
Vind jij het ook moeilijk om je ‘hoogbegaafdheid’ te omarmen? Probeer jij ook op een andere manier controle over jezelf te krijgen? Lees dan dit boek. Het zal heel herkenbaar voor je zijn. Worstelen met eten, met je zelfbeeld, met je familie? Het komt allemaal voorbij. Hoe pijnlijk ook, het kan je ook helpen om meer begrip voor jezelf te krijgen en te snappen waarom je bepaalde dingen doet of bepaalde gedrag vertoont. Een ontzettend mooie vertaling hoe intens de reis is verlopen van deze auteur. Hier vind je absolute herkenning als persoon met kenmerken van hoogbegaafdheid.

Het boek
Een chinees gezegde luidt: ‘Wanneer alles tegenzit, herinner je dan dat het de tegenwind is die de vlieger doet stijgen’. Dit gezegde zul je als een rode draad door het boek heen zien.

Nadat de auteur de basisschoolperiode besproken heeft, waarin ze aangeeft dat ze vaak rond februari aan haar plafond zat. Dit wordt meer gesignaleerd bij HB-leerlingen. Het patroon ziet er als volgt uit. Tot aan oktober zijn leerlingen nog gemotiveerd en zetten ze zich volledig in, na de herfstvakantie tot aan de kerstvakantie komen ze tot de conclusie dat er weinig veranderd is op school, waarna ze na de voorjaarsvakantie strompelend naar de zomervakantie gaan. Gelukkig zijn er ook hele mooie voorbeelden waar het echt goed gaat en er voldoende uitdaging is en de motivatie blijft of zelfs verhoogd wordt.

Hierna volgt de middelbare school waar de auteur best gelukkig is geweest. Wel merkt de auteur op dat ze graag eerst ergens het nut van inziet, het einddoel weet, voordat ze kan starten met het maken van haar schoolwerk. Daarnaast probeerde ze zichzelf te trainen hoe docenten dachten, zodat ze het juiste antwoord op kon schrijven. Meerkeuzevragen waren een crime. Dit conformeren kost enorm veel energie! Aan het eind van de derde klas gaat het echter mis en krijgt de auteur last van een eetstoornis wat ze omschrijft als: ‘terwijl ik zelf steeds kleiner werd, ervoer ik een steeds grotere opbrengst op meerdere vlakken’. Ze had nu zelf controle over iets en wilde dit niet uit handen geven. Uiteindelijk komt er een opname in zicht, ze voelt de leegte, het gemis aan liefde en behoefte aan troost en aan de andere kant mag ze er niet aan toe geven. Wat binnen handbereik ligt, ligt buiten het bereik om aan te nemen.

De opname is een feit, op het moment dat er PMT-therapie wordt ingezet ervaart de auteur de eerste doorbraak, waarbij de volgende zin van de therapeut de eerste stap werd: ‘Ik zie een meisje, dat al jaren slimmer is geweest dan haar omgeving en die daarin nooit is erkend’. Alhoewel uiteindelijk de therapeut niet degene is die de auteur echt verder kan helpen, klimt ze langzaamaan uit het dal en klimt op haar manier stap voor stap omhoog. Waarbij onderweg de existentiële vragen komen en in het licht van Dabrowski zeg ik: Laat het er mogen zijn, zodat het gezien mag worden, zodat het echte groeien er mag zijn, ondanks de enorme moeite en zwaarte ervan. Het is een periode van inkeer met het terugkeren als vrucht verwoord de auteur het. Heb compassie voor jezelf, leer van jezelf houden. Niemand is perfect, iedereen vindt uitdagingen in zijn leven. Probeer je kerntalenten en waarden te vinden, waardoor jij een stukje van betekenis kan zijn met dat wij jij hebt ontvangen schrijft de auteur. Inmiddels leeft ze richting het licht en werkt als orthopedagoog.

Daarna sluit de auteur af met een aantal brieven geschreven aan ouders, onderwijs en hulpverlening.

Conclusie
Een boek recht uit het hart van de auteur en waarschijnlijk herkenbaar voor mensen die hoogbegaafd zijn en ook worstelingen doormaken. Het is knap verwoord en zal herkenbaarheid geven aan vele (jonge) mensen met kenmerken van hoogbegaafdheid en hen helpen in hun zoektocht wie ze zijn, wat ze meemaken, groeien door conflicten in zichzelf en uiteindelijk leren om met compassie naar zichzelf te kijken.

Ik eindig met een prachtig gedicht waar het boek mee eindigt en wat herkenning zal geven.

Laat mij mij

Pin mijn vleugels niet vast
Geef mij de teugels in eigen handen

Laat mij ontsnappen aan
Hetgeen we niet volledig snappen
Vertrouw me in
Het vormen van mijn eigen stappen

Ik ben niet bang voor
Waar ik al zolang naar verlang
Ik hoor mijn eigen stem me roepen
Ik hoor mijn eigen stem me roepen
Door een ruimte waar het systeem
Alleen de grip op mij verloor

Laat me vrij
Laat me vrij

Doortje Wüllschleger
Onderwijskundige, coach voor individuen met kenmerken van hoogbegaafdheid en oud-bestuurslid Choochem