Titel: Ik ben negen en een brugsmurf.
Auteur: Tygo en Miriam de Vries.
Uitgever: Uitgeverij Boekscout.nl Soest.
ISBN 9789461765239. 

Dit boek biedt een positief en verhelderend verhaal van de hoogbegaafde Tycho die op zijn negende naar de middelbare school gaat. Hij heeft een geschat IQ van 154. Gelukkig beschikt hij ook over een heleboel sociale vaardigheden en een ondersteunende omgeving om deze stap aan te kunnen. Dit is dan ook hetgeen mij als eerste heeft geraakt in het boek: het belang van ondersteunende ouders en een school die begripvol is. Met zo’n omgeving kan een kind dromen en dat is te merken in het boek.

Niet dat alles van een leien dakje loopt bij Tycho… Maar juist die obstakels helpen hem weer om verder te kunnen. Zo ontdekt hij dat hij veel moeite heeft met wiskunde en met gym. Op deze manier leert hij om met faalervaringen om te gaan. Ook is hij nog te klein voor de schoolbankjes en moet hij iedere les een voetenbankje meezeulen. Ook de verveling blijft telkens de kop opsteken. Maar dankzij oplettende ouders en leerkrachten krijgt hij juist meer uitdaging als zijn cijfers dalen en aan het eind van de brugklas kiest hij ervoor om het tweede en derde jaar in één te doen. Dat is meteen het tweede dat mij raakte: het respect voor Tycho’s beslissingen en de kunst van zijn ouders om zijn zelfstandigheid te stimuleren, al is hij nog zo jong!

Tycho’s verhaal begint al op de basisschool, waar de kleuterjuf al snel inzag dat Tycho meer uitdaging nodig heeft. De school wilde graag meedenken en bood Tycho de mogelijkheid om een klas over te slaan, een project Frans te volgen of in een plusgroep mee te doen. En uiteindelijk steunde de school de beslissing om hem vanuit groep 7 in de brugklas te plaatsen. Deze situatie is jammer genoeg eerder uitzondering dan regel, is mijn ervaring als ik de verhalen van ouders in mijn praktijk  en bij Choochem hoor. Er is nog veel te doen! Want uiteindelijk is de kans zoveel groter dat een hoogbegaafd kind een gezonde ontwikkeling doormaakt als de omgeving in hem of haar gelooft.

Dit boekje is met name een aanrader voor leerkrachten, docenten en hoogbegaafde kinderen die zelf de (vervroegde) overstap maken naar de middelbare school. Voor ouders zal dit boekje te weinig diepgang bieden en misschien ook te weinig herkenning. De ouders van Tycho beschrijven wel kort hun ervaring, maar het boek was mijns inziens waardevoller geworden als zij dit uitgebreider hadden gedaan, zodat het meer herkenning oproept. Verder kan het boek soms wat langdradig zijn doordat alle ins en outs van projecten worden beschreven en zelfs de roosters van elk trimester zijn opgenomen. Toch is het boek uiteindelijk een opsteker om het niet op te geven en door te blijven gaan om met elkaar te dromen voor een betere toekomst voor onze hoogbegaafde kinderen!

Door Willemien Schollaart-Vogel. Willemien is orthopedagoge en heeft haar eigen adviesbureau Dotado. Zij richt zich op ouders van (hoog-)begaafde kinderen en hun leerkrachten.