Aandacht voor hoogbegaafde volwassenen is er slechts mondjesmaat. Over wat hoogbegaafdheid op latere leeftijd met mensen doet, over wat hoogbegaafdheid betekent voor hun leven, hun loopbaan, hun relaties en hun welbevinden, is opvallend weinig bekend. Het lijkt wel alsof hoogbegaafdheid wordt gezien als een jeugdprobleem, waar je in de loop der jaren als het ware ‘overheen groeit’.

Wij geloven daar niets van. Wij zijn ervan overtuigd – want wij zien het in de praktijk – dat hoogbegaafdheid ook op latere leeftijd het leven van mensen ingrijpend beïnvloedt en dat lang niet altijd op een positieve manier. Wij constateren dat volwassen hoogbegaafden betrekkelijk vaak in de knel komen en dat de samenleving hun talenten te weinig waardeert en benut.

Graag gaan wij met u in gesprek over het boek dat wij publiceerden – ‘Hoogbegaafd. Dat zie je zó! Over zelfbeeld en imago van hoogbegaafden’. Over de conclusies die daaruit te trekken zijn en de manieren waarop aandacht voor hoogbegaafde volwassenen vormgegeven kan worden.

Lees ‘Hoogbegaafd. Dat zie je zó! Over zelfbeeld en imago van hoogbegaafden’ (PDF) >>

Dit boek is geschreven door Maud Kooijman, Frans Corten en Noks Nauta.